dark-arrow-1

Nie widzę siebie tam, gdzie przed chwilą stałam,
Tylko wiatr musnął nadstawiony policzek.
Nie nadszedł ból, którego się bałam,
Zadrwił ze mnie mój strach.

Szachownica nas - białe Ty, czarne ja,
Osobno, złączeni kontrastem w całości,
Czarno biały paradoks trwa -
Choś obok siebie, nigdy się nie spotkamy...

Zapewne nie zdajesz sobie z tego sprawy,
Ale potrzebowalam tego, by ktoś
Szepcząc ciepłe kłamstwa zabijał mnie
Perspektywą jutra, którego nie będzie.

Bo to tylko dzisiaj, tylko teraz, tylko tu,
Dostarczy otuchy na dni, ktorych miało nie być,
Otrze łzę, której nikt nigdy nie zobaczy,
Pozwoli odnaleźć się w rzeczywistości.

Twoje słowa tak niepozorne i małe
Leczą, gdy skąd indziej miłego dotyku brak,
Gdy wszystko inne jest tak niestałe
Zmieniają na słodki mych łez smak.

Tysiące chwil uderza w moją twarz,
Miliardy lez szepczą, że to byl najwyższy czas.
I tylko serce czasu potrzebowalo,
Bólu, jakiego nigdy nie poznalo,
By zlamać to, co najtrudniejsze,
By pieklo zmienić na latwiejsze.

Jak sie latwo domyslic blog ten jest kontynuacja tego, ktory mozecie znalezc na http://www.blogi.pl/blog.php?blog=dark_arrow. Cale to zamieszanie wynika z tego, ze po mojej dluzszej nieobecnosci moj poprzedni blog zostal zablokowany (czy jakkolwiek sie to nazywa). Niestety, admin nie reagowal na moje maile, tak wiec nie udalo mi sie go odzyskac... I w ten oto sposob wyladowalam tutaj ;) I znow bede trula i marudzila ;D co do samego bloga to jego wyglad jest tymczasowy, w wolnej chwili poszukam jakiegos lepsiejszego szablonika :)

A co by tu tak pusto nie bylo, wrzucam kilka starszych tekstow, ktore mialy wyladowac na moim porzednim blogu jakies 2 m-ce temu, ale jak juz napisalam, nie mogly ;)

Pozdrawiam wszystkich cieplutko :)))